Kaostan doğan düzen: İşte Jorge Miguel Jaime Báez’in fotoğrafçılığının mükemmel tanımı. Jorge, düğün gününün tüm duygularını ve öngörülemezliğini alıp bunlardan bir dizi belgesel stili fotoğraf yaratıyor, normal bir düğün fotoğrafçısının bir set parçasından diğerine geçişte mutlaka kaçıracağı anları yakalıyor. Ve fotoğraflarını bu kadar özel kılan, başka türlü kaybolacak olan bu anlar.
Tören yerine girmeyi bekleyen bu gelin, samimi bir yaklaşımın nasıl ham duyguları yakalamayı sağladığının örneklerinden biri. Jorge şöyle açıklıyor:
"İki yıl önce vefat eden annesinin bu çerçeveli fotoğrafının önünde daha önce de durmuştu. İlk seferinde çok geç kalmıştım, o yüzden pozlamayı ve netlemeyi hazırlayıp yerimde sessizce bekledim. Tekrar yaklaştı ve fotoğrafı çektim. Her şeyin yerli yerinde olması için makineyi biraz eğmem gerekti. Hissettiklerimin tümünü yakalamak için babasının silüetinin arka planda olması çok önemliydi; bu, apaçık bir yalnızlık hissiydi. Bu fotoğraf, gelinin en sevdiği düğün fotoğrafı oldu."
Jorge’nin yaklaşımı, kişisel deneyimlerinden kaynaklanıyor: 2006’da kendi düğününde kaydedilmeden geçen bir an olmuş, tek hatırlayanlar ise kendisi ve müstakbel eşi ve fotoğrafçılık ortağı Maria.
"María, bana hangi küpeleri takması gerektiğini soruyordu, cevap alamayınca bir terslik olup olmadığını sordu. Gergindim ve konuşamıyordum. O günden kalan en yoğun ve güzel anım bu; hayatımın anlamını, o zamanını ve geleceğini sembolize ediyor."
Ne yazık ki tuttukları fotoğrafçı dışarıda oturup onları bekliyormuş. Jorge, o günün fotoğraflarını görünce çiftin ne kadar hayal kırıklığına uğradığını anlatıyor: "O günün fotoğraflarını gördüğümüzde," diye düşünüyor Jorge, "fotoğrafların hislerimiz hakkında hiçbir şey anlatmadığını biliyorduk." İşte bu an, bir dönüm noktası olmuş ve Jorge fotoğrafçılığını değiştirip en önemli şeye odaklanmaya karar vermiş: "insanlar, tutkuları ve hisleri: düğün günlerinin hikayesi."
Jorge, samimi stilin kendinizi o kaosa kaptırmanıza bağlı olduğunu söylüyor. Neşeye ve hüzne, yaygaraya ve gerginliğe. Aslına bakarsanız, hayata. Her şeyden önce bu bir güven meselesi. “Başkalarının olmaması gereken yerlerde ve durumlarda bulunmak için güven kazanmalısınız. Orada olmadan orada olmalısınız, katılmadan, fikir belirtmeden, sadece belgeleyerek. Müdahale ederseniz, değiştirir ve yönlendirirseniz sonuçta tüm düğünler aynı kalıptan çıkmış gibi olur. Ama olayları akışına bırakırsanız karşılaştığınız durumlar sizi hayrete düşürür ve akla hayale gelmeyecek anları kaydedersiniz. Ben düğünlere açık fikirli olarak, duyguları yakalamaya hazır vaziyette gidiyorum.” Jorge düğün çalışmalarında, netleme uzaklığını etkili bir şekilde uzatmak için, makine içindeki kırpma ile özelleştiriyor. “α7R III, 42 Mp’de Full Frame veya 18 Mp’de APS-C kırpma formatında çekim yapacak şekilde bir düğmeyi özelleştirmenizi sağlıyor, böylece 55 mm lensim kullanışlı bir 82 mm lens oluyor. Bu yeniliğe, bu kadar hızlı geçiş yapabilmeye bayılıyorum.”
Jorge, bunun gibi samimi fotoğrafları yakalayabilmesini sağlayacak anları tahmin edebilmek için, evlenen çifti tanımanın ve tercihlerini, meraklarını ve hislerini bilmenin ne kadar önemli olduğunun farkında. Bu gelinin çiçeğinin altında büyükanne ve büyükbabasının iki fotoğrafı olduğunu açıklıyor. Birkaç fotoğraf çekmiş ama yeterince inandırıcı olmadığını düşünmüş. Çiftle sohbet ettikten sonra, bu çekimi mükemmel hale getirmenin ne kadar önemli olduğunu anlamış ve yönünü değiştirmiş.
"Yaklaşırken iki görüntüyü net bir şekilde ve onu da arka planda görebiliyordum, o yüzden gelini tamamen göstermeyen bu kareyi çekmeye karar verdim. Zamanın geçişini, nesilleri ve büyüklere olan saygıyı yansıtmak istedim. Birkaç gün sonra vefat eden yaşlı hanımın çekilen son fotoğrafı bu oldu."
Jorge’nin düğün fotoğrafçılığında sevdiği şeylerden biri, gerçekten samimi ve özel bir anı yakaladığını bildiğinde, özellikle de bu fotoğraf aradığı ve hayal ettiği bir fotoğrafsa, hissettiği adrenalin patlaması. Jorge bunu şöyle açıklıyor: "Bu fotoğrafta, Veronica annesi için özel bir hatıra hazırlamış ama annesinin okuma gözlükleri yanında değil; bu yüzden annesine kendisi okudu. Duygu yavaş yavaş yükseliyordu ve hangi kareyi çekeceğime karar vermem gerekiyordu; ben de sarılmaya odaklandım ama sağdaki kızlarla bir kompozisyon oluşturdum."
"Kaos nerede, ben orada! Sağıma doğru koşan bir çocuk gördüğümde fotoğraf makinemin arka ekranını kullanıyordum. Çocuğa bir şey demedim ve parmağımı deklanşör düğmesinin üzerinde tuttum; şansın yardımıyla netleme noktasını tanımlayan çocuğun ayaklarını vinyet olarak yakalayabildim. Bu bir içgüdü, içinizden bir şey çekmenizi söylüyorsa çekin; sizi başkalarından farklı kılan bu: merakınız, tercihleriniz ve zayıflıklarınız."
Jorge için, mükemmel görüntüyü yakalamak, kalıplara veya modalara uymak ya da yarışma ödüllerini düşünmek değil; yakalanmayı bekleyen sayısız duyguyu yansıtan anları yakalamak.
Damat Juan Carlos’un bu fotoğrafı, Jorge’nin en sevdiklerinden biri. Juan Carlos’un törenden önce gergin olduğunu ve yalnız kalmak istediğini açıklıyor. Jorge, onu bulduğunda ne kadar huzursuz olduğunu ve bu anın mutlaka yakalanması gerektiğini nereden bildiğini anlatıyor: "Ayağa kalkıp yemek masasının etrafında dolaşmaya başladı. Ben de çekim yapmaya hazırlandım. Ellerini masanın üstüne koydu ve derin bir iç çekti. Sonra da 'Jorge, nereden nerelere geldik,' dedi."
Jorge için, bu an fotoğrafçılığa neden bu kadar tutkun olduğunu özetliyor: "Her şeyi anlatıyor, bugünün onlar için ne kadar önemli olduğunu, neler çektiğini ve onları bekleyen geleceği. İşte bu yüzden bu anları yakalamak, samimiyetle yaklaşmak ve inançlarıma uygun davranmam çok önemli."
“Tarihi insanlar, insanların tutkuları ve duyguları yazar”
