“Her şey, bir müşterinin, sattığı hamburgerin tamamen doğal ve taze olduğunu göstermek amacıyla, hamburgerin içindeki tüm malzemeleri gösteren bir görüntü istemesiyle başladı.”
Bu basit istekle fotoğrafçı Pablo Gil’in zihninde bir şimşek çaktı, hamburgerin içindeki her şeyi göstermenin en iyi yöntemini bulmuştu: tüm malzemeleri ayırıp havada süzülür şekilde sergilemek!
Bu, mütevazı bir hamburger görüntüsü için çarpıcı bir vizyondu fakat yemek fotoğrafçılığının son derece rekabetçi dünyasında işinizin kalabalıktan sıyrılmasını sağlayabilen unsur, kuvvetli bir hayal gücüne sahip olmaktır.
“Genel olarak fotoğraflarımda bakan kişiye bir şeyler anlatmaya çalışıyorum. Bu fotoğraflar tek bir kareden ibaret değil, bütünlüklü bir hikaye oluşturuyorlar. Kompozisyonu ve ışığı kullanarak, size yemeğin hikayedeki ana karakter olduğunu hissettiren bir görüntü oluşturmaya çalışıyorum. Yemek bir nesneden ya da sahne dekorundan ibaret değil; yemek fotoğrafın asıl kahramanı.”
Bir hamburger çekimiyle başlayan süreç, kısa süre önce aynı tekniğin kullanıldığı, çeşitli içeceklerin reklamını yapan ikinci bir görüntü dizisiyle ilerledi. Ancak yiyeceği havada süzülürken yakalama işinde olduğu gibi, hareket halindeki sıvıyı mükemmel pozisyonda yakalama zorluğuyla karşı karşıya kaldık. Çoğu kişi görüntüdeki sıvının bilgisayarda oluşturulmuş efektlerden ibaret olduğunu düşünebilir ama aslında görünen sıvı gerçek; son derece uzun ve zorlu bir sürecin sonunda %100 fotoğraf makinesiyle yakalanmış bir görüntü.
“Görüntüyü oluşturmak başlı başına tekrarlardan oluşan bir hikaye. Önce nihai görüntünün nasıl görünmesini istiyorsak ona göre bir taslak oluşturuyoruz; buna hareket eder gibi görünen bardaktan fırlayan sıvının hareketi de dahil. Ardından bardağı hareket ettirerek sıvının düşme açısını yansıtmaya çalıştığımız görüntüler yakalıyoruz, bazen 100-150 kadar görüntü çekebiliyoruz. Düşme açılarını aslına uygun yansıtmak istiyoruz, o yüzden nihai açıya yakın bir açıyla düşüşü tekrarlıyoruz. Kaç kere gerekirse o kadar tekrarlıyoruz, sıvının aldığı şekillerin mümkün olduğunca gerçeğe yakın görünmesi için uğraşıyoruz fakat söz konusu bir sıvı olduğu için şekiller tamamen rastgele oluşuyor. Bardağı hareket ettirip görüntü yakalamaya devam ediyoruz, ta ki sıvı hareketleri ve damlalar tam olarak istediğimiz şekilde görünene kadar.”
Pablo tüm fotoğraflarını Sony α7R III ile çekiyor. “Fotoğraf makinesi birçok farklı alanda bana yardımcı oluyor. Çoğunlukla pek çok farklı açıdan çok fazla görüntü yakalamam gerektiği için, uzun süre elimde tutabileceğim hafiflikte bir fotoğraf makinesine ihtiyacım oluyor. Eğilebilir ekran da harika bir özellik; bu sayede yemeğe yukarıdan baktığım yüksek açılardan rahatça çekim yapabiliyorum. Beni bu fotoğraf makinesine çeken ilk özellikler, muhteşem renk ve fotoğraf makinesinin dinamik aralığı oldu. Bu özellikler hem yemeği harika gösteriyor hem de post prodüksiyonda düzenleme yaparken esneklik sağlıyor.”
Pablo ve asistanı Monica Sanz, havada süzülme efektini verebilmek için nesneleri bir çerçeveye asarak fonun önünde mükemmel pozisyonda görünmelerini sağlıyor.
Pablo şöyle açıklıyor: “Fon çok önemli; hikayenin üçüncü kısmı. Fotoğrafın ortamını oluşturuyor. Bakan kişiye bunun modern tarzda bir fotoğraf mı, klasik bir görüntü mü yoksa rustik tarzda bir resim mi olduğunu anlatıyor. Her şeyi çerçeveye oturtuyor; hem gerçek hem de mecazi anlamda.”
Pablo için fon o kadar önemli ki, görüntü için gerekeni bire bir elde edebilmek üzere her fonu asistanı ile birlikte kendi elleriyle hazırlıyorlar. “Tahta, kumaş, plastik, karton... Her bir fotoğrafın fonunu hazırlamak için ne gerekiyorsa kullanıyoruz.”
Kitinin taşıdığı önemi şu sözlerle anlatmaya devam ediyor: “Lensler yemek fotoğrafçılığında büyük öneme sahip; yemeğin deforme olmuş ya da bozulmuş görünmesine izin veremezsiniz. Bu nedenle, ben geniş açılı lens kullanmıyorum. Önceleri Sony 90mm f/2.8 makro lensi kullanıyordum, yıllarca favori lensim bu olmuştu. Ancak kısa süre önce 100mm STF f/2.8 lensi kullanmaya başladım. Bokeh inanılmaz görünüyor; organik görünümü harika. Bu artık benim yeni favori lensim!”
Post prodüksiyonda görüntü üzerinde ince ayarlar yapmanız mümkün olsa da, görüntüyü çekerken ışığın mükemmel olması kuşkusuz çok büyük önem taşıyor. Yemek fotoğrafçılığının birçok örneğinde olduğu gibi, havada süzülen görüntü dizilerinde ışık oldukça basit bir konu. Yumuşak ve doğal ışık oluşturmak için büyük softbox kullanılmış, karşısına yerleştirilen reflektör de gölgelerin bir kısmını yumuşatmaya yardımcı olmuş.
Işık, kurgu, fon ve renk kombinasyonu, insanda yeme isteği ya da bu örnekte olduğu gibi içme isteği uyandıran bir görüntü dizisi oluşturuyor.
“Bir fotoğraf asla yalan söylemez, benimkiyse söyleyebilir”
