Her fotoğraf parçalarının toplamıdır: planlama, kompozisyon, ışık, pozlama, kullanılan fotoğrafçılık araçları ve fotoğrafçının kadraja eklemek istediği geri kalan her şey. Bu parçaların birleşme şeklinde, fotoğrafçının sanatsal parmak izini, görsel DNA’sını görebilirsiniz. Frank Doorhof’un çalışmaları bunu mükemmel şekilde sergiliyor; cesur, renkli, etkili ve stil olarak süper kahraman çizgi romanlarını ve filmlerini hatırlatıyor, hiçbir şeyi esirgemiyorlar. Frank buna “her şeyini ortaya koymak” diyor ve bu, işlerini son derece başarılı ve farklı kılıyor.
Frank, MTV izleyerek büyümüş ve pop müzik kliplerinde hareket ve rengin kullanım şekli, 80’lerin akıcı kumaşları ve her şeyin aydınlatılması onu büyülemiş; bu da işi üzerinde büyük bir etki yaratmış.
“Benim için moda fotoğrafçılığının temel unsuru hiçbir zaman güzel bir yüz olmadı, bence işin temelini görsel etki ve hikaye oluşturuyor. Modelin kostümü ne kadar canlı ve ayrıntılı olursa, yer ne kadar heyecanlı veya ışık ne kadar etkili olursa, iş benim için o kadar ilginç hale geliyor.”
Işık, Frank’in fotoğrafçılık kariyerinin başında aşık olduğu şeylerden biri olmuş. “Işığı değiştirerek gerçekten istediğiniz her şeyi yapabilirsiniz,” diye açıklıyor. “Tamamen size kalmış. Çoğu fotoğrafçıyı kontrol eden unsur ışık oluyor ama asıl fotoğrafçı ışığı kontrol etmeli.”
Birçok fotoğrafçının moda çekimlerinde ışıklandırmayı fazla düşündüğünü ve bunun da onları kısıtlayıp yaratıcı olmalarını engellediğini söylüyor: “Yapmanız gereken, görüntüyü zihninizde canlandırmak; buradan yola çıktığınızda o hikayeyi anlatmak için ışıkları nereye koyacağınızı anlarsınız. Gölgelere odaklanın, gerisi kendiliğinden gelecektir.”
Frank, moda fotoğrafçılığında modelin yüzünü kapatsa bile güçlü gölgelerden korkmamanın önemini belirtiyor, modada temel unsurun görünüm ve stilin etkisi olduğunu ekliyor. Frank’e göre, gölgeler “her şeyi ortaya koymanın” bir başka yolu.
”Çektiğim bazı fotoğraflar,” diye açıklıyor, “gerçekten çok karanlık, o kadar karanlık ki modelin kim olduğu anlaşılmıyor. Bunu kabullenmezseniz insanlar size bunun bir hata olduğunu söyler ama kendinize güvenerek yaparsanız muhteşem olduğunu söylerler. Moda dergilerini açıp bakın, bir sürü derin, karanlık gölge göreceksiniz.”
Frank, kontrastı böyle zorladığında α7R III’ün çok yardımcı olduğunu söylüyor. “Alpha fotoğraf makinelerimi bu kadar çok sevmemin nedenlerinden biri, sensörlerin muhteşem dinamik aralığı. Önceden fotoğrafıma istediğim unsuru dahil etmek için pozlama braketlemesi kullanıyordum ama α99’umdan şimdiki α7R III’e kadar olan zamanda, tüm gerekenleri tek bir kareye alabiliyorum ve Lightroom ile sadece ufak ayarlar yapıyorum. Bu sayede strobe flaşı doğrudan fotoğraf makinesine çevirmek gibi şeyler yapıp sınırları gerçekten zorlayabiliyorum ve yine de istediğim kaliteyi elde edebiliyorum.”
Frank, Alpha makinesinin EVF işlevinin bu durumlarda son derece faydalı olduğunu düşünüyor ve şöyle açıklıyor: “Eski kafalı olsam da, EVF’nin pozlamayı ayarlamaya büyük katkı sağladığını söyleyebilirim çünkü ne görürseniz onu alıyorsunuz. Diyelim ki 1/125 sn’de flaşla çalışıyorum, diyafram perdesini küçültmeye, fotoğrafı karartmaya başlayabilirim, f/16’da iyi görünürse tek yapmam gereken strobe flaşların ölçüsünü buna göre ayarlamak; sonrasında işime devam edebilirim.”
Frank’in sınırları zorlamaktan korkmadığı bir başka alan da lens tercihi. “Moda için zengin bir çok yönlülük sağladığından 24-70mm f/2.8 G Master lensi çok kullanıyorum. Geniş açısı ve kısa telefotosu, yani geniş bir görünüm aralığı var. Birazcık sıkıştırmayla, 70mm’de oldukça normal görünen bir yüz fotoğrafı çekebiliyorum ya da geniş kullanıp o bozulmayla oynayabiliyor, modelin ellerini veya ayaklarını lense yaklaştırabiliyorum.”
“FE 12-24mm f/4 G kullanmayı da çok seviyorum; kesinlikle tipik bir moda lensi değil ama bana göre zaten öyle bir şey de yok.”
Moda fotoğrafçılığıyla ilgili son tavsiyesi mi? “Deneyin. Daha geniş bir lens kullanıyorsanız o bozulmayı kabullenin ve bunu anlatmak istediğiniz hikayenin etkisini en üst düzeye çıkarmak için kullanın. Lens sıkıştırıyorsa yine aynı şeyi yapın.”
“Kitinizi avucunuzun içi gibi bilin ve ışığı anlayın. Işık, fotoğrafçılığın dilidir. Bunu yaparsanız anlatmak istediğiniz hikayeye tam olarak odaklanabilirsiniz. Fotoğrafçılık, asla geri gelmeyecek eşsiz anları dondurmaktır. Ne yapacağınızı bilmediğinizi düşünerek kendinizi geride tutmayın. Çekin gitsin.”
"Yaratabilecekken neden taklit edesiniz ki"
