Ben şehir çocuğuyum. Londra'da doğup büyüdüm ve bütün hayatım orada geçti, buna rağmen büyük şehirde yaşamanın hâlâ heyecan verici bir yanı var benim için. Şehir, oradan oraya koşuşturup yeni şeyler keşfettiğim bana ait bir oyun bahçesi gibi. Her zaman görülecek çok şey var ve şehirler sürekli değişiyor; bu da yaratıcı olmak için büyük bir olanak sunuyor.

Hareket Halinde Olmak

Belirli bir şeyin fotoğrafını çekmekten ziyade yeni bir şehri keşfetmek için yola koyulduysam küçük ve hafif bir fotoğraf makinesiyle çekim yapmak istiyorum. Bu yüzden Sony Alpha 7C ile çekim yapmaya başladım. Bu makineyi çok seviyorum. Hem küçük, hem hafif hem de harika bir dinamik aralığı olan bir full frame sensöre sahip. Ayrıca video için kullanmaya alışkın olduğum tüm renk profillerini de sunuyor. Genellikle bu makineyle birlikte bir dizi kompakt prime lens kullanıyorum. Bunlar FE 24mm f/2.8 G, FE 40mm f/2.5 G ve FE 50mm f/2.5 G. Bu küçük prime lenslerle birlikte Alpha 7C, beni devasa bir fotoğraf makinesi çantası taşımak zorunda bırakmayan harika bir kit hâline geliyor. Makineyi boynuma asıp şehri kolayca keşfedebiliyorum.

Öte yandan Sony Alpha 7R IV'ü de üzerinde çalışılıp planlanmış reklam projelerinde kullanmayı seviyorum, çünkü bu makinedeki yüksek çözünürlük tek kelimeyle muhteşem ve görüntüyle oynamak için çok daha fazla olanak sunuyor.

Araştırma

Yıllar geçtikçe yaklaşımım çok daha metodik hâle geldi. Araştırmalarımın çoğunu çekime gitmeden önce çevrimiçi olarak yapıyorum. Fotoğrafçılıkla ilgili forumlarda veya Instagram'da ilginç yerler keşfedilebileceğini fark ettim. Google Haritalar'ı kullanarak Uydu veya Sokak Görünümüne bakmak bile ilginç mimari yapılar bulmak için harika bir yöntem olabilir, çünkü bu araçlar sayesinde evinizden çıkmadan istediğiniz yerde neredeyse 360 derecelik bir görüş açısına sahip olmak mümkün!

Öte yandan iş, çekim yapılacak yeri bulmakla bitmiyor tabi. Fotoğraf çekmek için nerede durmam gerektiğini belirlemem gerekiyor ve bu da erişilebilir kamusal alanlar hakkında daha fazla araştırma yapmayı gerektiriyor. Ayrıca belirli bir yerde çekim yapmak için izin almam gerekip gerekmediğini öğrenmem de gerekiyor. Ardından, istediğim ışıkta çekim yapmak için en iyi zamanı tespit etmem de gerekiyor tabi. Genellikle gün doğumunda veya gün batımında ya da "mavilik vakti" denilen gün doğumundan hemen önceki veya gün batımından sonraki saatlerde çekim yapmayı tercih ediyorum.

Görüntülerin Size Ait Olmasını Sağlama

Günümüzde çok fazla sayıda görüntü üretiliyor, dolayısıyla başka birinin görüntüsünü kopyalamak yerine size ait görüntüleri yakalamak önemli. Ben genellikle başkalarının fotoğraf çekme zahmetine girmediği zamanlarda çekim yapıyorum. Yağmur yağarken veya çok sis olduğunda ilginç kareler yakalama fırsatım oluyor. Bununla birlikte neredeyse her zaman farkı yaratan esas unsur çekim yaptığınız nokta oluyor. Eşsiz bir görünüm yakalayabilirseniz fotoğraflarınız binlerce fotoğraf arasında öne çıkıyor.

Böyle bir yer bulmak için çatılardaki barlara, restoranlara veya bahçelere bakıyorum. Bu tür yerler şehri tepeden gördüğü için genellikle çok güzel görüntüler sunuyor, ayrıca bu konumları bulmak için de şehri biraz daha iyi bilmek gerekiyor. Arkadaşlarımla bir şeyler yiyip içerken güzel gün batımı fotoğrafları çekmeyi çok seviyorum, ancak her zaman mekana ve çevreye karşı dikkatli ve saygılı olmalısınız. Ben bu tür fotoğrafları çekmeden önce mekandaki yetkiliden izin istiyorum ve onlara kullanabilecekleri bir fotoğraf göndermeyi teklif ediyorum. Genellikle yardımcı oluyorlar, dolayısıyla izin istemekten çekinmeyin.

Bazen camın arkasından çekim yapmak zorunda kalabilirsiniz. Ben bu gibi durumlarda Lenskirt adlı bir aksesuardan yararlanıyorum. Lenskirt, lensin üzerine geçirilen ve uç kısımlarında cama yapışmasını sağlayan vantuzlar bulunan, kumaştan üretilmiş büyük siyah bir lens başlığıdır. Bu aksesuar, fotoğraf makinesinin yansıması ve hatta kendi yansımam dahil olmak üzere camdaki yansımaları veya parlamaları ortadan kaldırarak daha güzel fotoğraflar çekmeme olanak sağlıyor.

Sabırlı Olun

Son zamanlarda çektiğim en beğendiğim fotoğraflardan biri sisin ortasında oyun oynayan birkaç çocuğun fotoğrafı. Bu fotoğrafı çektiğim yerde yaklaşık bir saat vakit geçirdim, sokak fotoğrafları çektim, bir şeylerin olmasını bekledim. O çocukların o karedeki gibi koşup oynayarak o şekilde dizileceğini elbette bilmiyordum, ama sabırla bekleyip çevremde olup bitenin farkında olmanın ödülünü aldım. Görüntüyü vizörden gördüğüm anda "işte bu" dedim.